۱۶۰ میلیارد دلار ضایعات سالانهی مواد غذایی فقط در امریکا! باورکردنی نیست! تخمین زده میشود که در امریکا ۳۰ تا ۴۰ درصد از مواد غذایی در مسیر عرضه به ضایعات تبدیل میشوند. این ضایعات به دلایل مختلفی چون فساد، عدم نگهداری در دمای مناسب، سفارش بیش از حد و ایراد داشتن محصول اتفاق میافتد. مصرفکنندگان هم با خرید و پخت بیش از حد نیازشان و دور ریختن آنها در این کار مشارکت میکنند. (آمار ضایعات مواد غذایی در ایران حدود ۱۵ میلیارد دلار برآورد شده است).
مطالعهای در «مینه سوتا» نشان داد که حدود ۲۰ درصد از میوهها و سبزیجات بیش از حد بزرگ یا کوچک هستند و استاندارد لازم را ندارند و در نتیجه ماندگاری کمتری دارند. و دست آخر ۱۰ درصد از مواد غذایی که همهی مراحل را طی کردهاند و آمادهی فروش در فروشگاهها هستند هیچ وقت از قفسهها پایین نمیآید. همهی این ناکارآمدیها فرصتهایی واقعی برای کارآفرینانی ایجاد میکند که صنایع غذایی مورد توجهشان است.
هفت فرصت مطرح در این حوزه اینها هستند:
جایگزینهای گیاهی: مواد غذایی گیاهی به سرعت در حال رشد هستند. گواه این ادعا هم رشد برندهایی چون Beyond Meat است. گروههای غذایی گیاهی دیگری هم چون ماست، تخممرغ، پنیر و چیزهایی که شاید حتی فکرش را هم نمیکردید که گیاهی شوند در حال ظهورند. بخشی از این گونههای جدید غذایی میتواند از میوهها و سبزیجات معیوب تولید شود.
تنقلات بازیافتی: میوههایی که دیر یا زود چیده میشوند یا روی زمین میافتند میتوانند تبدیل به نوع دیگری از مواد غذایی شوند. چیزهایی مثل چیپس میوه، میوه خشک و کلی چیزهای دیگر. حتی شاید بتوان از آنها غذای حیوانات خانگی درست کرد.
آبمیوههای ارگانیک جدید: میوههایی که به هدر میدهیم میتوانند آبمیوه یا نوشیدنی فوق العادهای شوند.
نوع جدیدی از محصولات با پایداری بالا: از باقیمانده مواد غذایی چه چیزهایی میتوان ساخت؟ از ساقه ذرت و گندم و … . آیا میتوان نسل بعدی پلاستیک، ظروف آشپزخانه و … را با این باقیماندهها ساخت؟
بسته بندی پایدار: ظهور تجارت الکترونیک مشکلی ایجاد کرده به نام بستهبندی. آمازون در طرح پرایم خود در سال ۲۰۱۷ بیش از ۵ میلیارد بسته ارسال کرد! ایدهی بازیافت فوری آن بستهها را فراموش کنید چرا که امکانپذیر نیست. آیا کارآفرینان میتوانند مواد بستهبندی بهتری را از ضایعات مواد غذایی وگیاهان تولید کنند که هم دوستدار زمین است و هم تجزیهپذیر.
تکنولوژی کشاورزی برای افزایش دادن بازده: کشاورزان درتلاشند بازده محصولاتشان را افزایش دهند و هزینههایشان را کاهش دهند. آنها به دِرونهای بهتر، تجزیه و تحلیل پیشگویانه، تجهیزات خودکار و … نیاز دارند. احمقانه است که در بخشهایی از جهان مواد غذایی را هدر میدهیم و در بخشهایی دیگر مردم گرسنهاند. نسل بعدی تکنولوژی میتواند به صنعت مواد غذایی بسیار کمک کند.
تجزیه و تحلیل پیشگویانه در زنجیره تامین و فروشگاههای مواد غذایی: اگر تولیدکنندگان خودرو ۴۰% از تولیداتشان را در فرآیند تولید به هدر میدادند به سرعت این مشکل را بررسی میکردند. در صنعت مواد غذایی هم آیا امکانش هست که از تجزیه و تحلیل پیشگیرانه استفاده کرد و به کشاورزان گفت که با توجه به آب و هوا، مصرف، روندها، دادههای فروش و تفاوتهای منطقهای چه چیزی بکارند؟ آیا میتوانیم نسل بعدی آنالیتیکس را در اختیار مدیران فروشگاهها قرار دهیم تا میزان سفارشهایشان هوشمندانه باشد و ضایعات کاهش یابد؟
متن اصلی این مقاله را می توانید در سایت forbes ببینید.