سفر ادیتور Lonely Planet به ایران

مصاحبه لورن کیت (ادیتور سفر در انتشارات Lonely Planet) درمورد نومدتورز

 

لورن کیت گردشگر آمریکایی- بریتانیایی، که تا چندی پیش ادیتور سفر [۱]در انتشارات  [۲] Lonely Planet در منطقه منا[۳] بود، در ماه مِی امسال به ایران سفر کرد. چندی پیش، استارتاپ نومدتورز در تماسی که با خانم کیت داشت در خصوص علاقه‌مندی او برای سفر به ایران و دیدن تور کوچ و همراهی با عشایر در طول کوچ فصلی‌شان سوال کرد که خانم کیت از اطلاعات کم خود در مورد فرهنگ ایرانی و علاقه‌مندی‌اش برای آشنایی با آن گفت.

علی رغم مشکلات سفر افراد بریتانیایی به ایران، استارتاپ نومد تورز موفق شد سفری برای خانم کیت به ایران ترتیب بدهد و ایشان را با جنبه‌های مختلف فرهنگ ایرانی آشنا کند.

در جلسه‌ای که با خانم کیت در ۲۶ ماه مِی در اصفهان ترتیب داده شده، با او درباره اینکه چگونه به Lonely Planet ملحق شد و اینکه فعالیت شرکت به چه صورت است و چگونه لیست‌های این مجله بروزرسانی می‌شوند و تجربه منحصربه‌فردش که با عشایر بختیاری در رشته کوه‌های زاگرس داشته است، بحث و تبادل نظر شد. امیدواریم که این اتفاق و حضور ایشان در ایران، تجربه خوبی برای توسعه توریسم در ایران باشد. مصاحبه پیش رو می‌تواند برای اپراتورهای توریسم و استارتاپ‌های جوان که در ایران فعالیت می‌کنند، امیدوارکننده باشد.

 

• کمی درباره خودتان بگویید.

من لورن هستم. ادیتور سفر[۴] برای وبسایت Lonely Planet در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا. من حدود پنج سال و نیم در دفتر لندن بوده‌ام. پیشینه من ژورنالیست و به طور خاص در حوزه اخبار بوده است و این حرفه را در دانشگاه کنزاس[۵] تحصیل کردم و بعد به لندن رفتم. در زمینه بازاریابی برای مدتی فعالیت داشتم و سپس برای یک شرکت نرم‌افزاری به عنوان نویسنده فنی کار کردم.

 

• چگونه به Lonely Planet ملحق شدید؟

من با آموزش نویسندگی در بخش فنی در Lonely Planet شروع کردم و چگونگی استفاده از سیستم مدیریت محتوای Lonely Planet را آموزش دیدم. بعد از دو سال، به عنوان ادیتور سفر در آنجا شروع به‌کار کردم.

 

• Lonely Planet چگونه شروع به کار کرد؟

این شرکت ۴۵ سال پیش شروع به فعالیت کرده است. زوجی بریتانیایی از لندن به ملبورن سفر کردند و به محض اینکه به ملبورن رسیدند، هر کسی درباره سفرشان و اینکه سفر به آن‌ها چگونه گذشته است از آن‌ها سوال می‌کرد. مثلا کجاها اقامت داشته‌اند؟ چگونه خودشان از پس برنامه‌ریزی سفر برآمده‌اند؟ و سوالاتی نظیر اینها.

بنابراین این ایده ناب که کتابی درباره سفرشان بنویسند، در ذهنشان شکل گرفت. کتاب اولشان با عنوان ” جنوب شرق آسیا با کمترین هزینه مالی[۶]” منتشر شد که خیلی سریع هم به فروش رسید. آن‌ها بار دیگر آن را به چاپ رساندند و این بار تصمیم گرفتند که در کشورهای دیگری نیز فعالیت کنند.

اکنون ما هر کشوری را که قادر به سفر به آن باشیم در قالب دفتر راهنما ، کتاب‌های دیجیتال و مقالات در وب سایت و همچنین در اپلیکیشن موبایلی پوشش می‌دهیم.

 

• شما دقیقا چه کار می‌کنید؟

من نویسنده‌هایی که کتاب‌های راهنما را بروزرسانی می‌کنند و مقالات آنلاین تدوین می‌کنند و همچنین افراد محلی که در ۱۸ شهر خاورمیانه و شمال آفریقا هستند را پیدا می‌کنم.

ایران برای ما یک چالش است. بسیاری از نویسنده‌ها تابعیت آمریکایی یا بریتانیایی دارند و ما برای بروزرسانی کتاب‌های راهنمای سفر در حال تلاش هستیم. ما نمی‌خواهیم هیچ‌کدام از هتل‌ها و رستوران‌ها و افراد بدانند که از Lonely Planet آمده‌ایم. زیرا می‌خواهیم عقیده و اعتقاد آن‌ها را بدون تعصب ارزیابی کنیم و به عنوان یک گردشگر، آن‌ها را به همان کیفیت واقعی‌شان، تجربه کنیم. به خاطر این اعتماد و شهرت است که Lonely Planet به عنوان یک کتاب راهنمای سفر خوب در بین گردشگران شناخته شده است.

هر بار که تصمیم به بروزرسانی کتاب سفر می‌گیریم، با آن‌ها تماس می‌گیرم و می‌گویم که مثلا ما در حال بروزرسانی مراکش[۷] هستیم و هر آنچه به نظرتان برای این پروژه مناسب است که انجام شود برایم ارسال کنید. معمولا بین ۴ تا ۸ نویسنده بسته به اندازه کشور و تمام مکان‌هایی که باید پوشش داده شود، انتخاب می‌کنم. آنها بین ۳ تا ۸ هفته بر روی موضوع کار می‌کنند و به هر مکانی که تحت پوشش ما هست، شامل هر رستوران و هتل سر می‌زنند و ارزیابی خود را انجام می‌دهند؛ همچنین بخشی از این زمان را صرف پیدا کردن مکان‌های جدید می‌کنند.

 

• نویسنده‌ها چگونه برای Lonely Planet درخواست می‌فرستند؟

برای اینکه در Lonely Planet بتوان به عنوان نویسنده بر روی کتاب راهنمای سفر کار کرد، ما تست نویسندگی می‌گیریم. بعد از آن، آن‌ها فرایند مصاحبه را می‌گذرانند و اگر در این دو موفق شوند به تیم ما خواهند پیوست.

 

• آیا کتاب‌های راهنما، به زبان‌های مختلفی منتشر می‌شوند؟

بله، کتاب‌های lonely Planet به زبان‌های مختلفی شامل اسپانیایی، ایتالیایی، فرانسوی و … به چاپ می‌رسند. از آنجایی که ملیت‌های مختلف تمایل به دیدن مکان‌های مختلف دارند، محتوا نیز باید در هر زبانی با دیگری متفاوت باشد. بنابراین تصمیم با آن‌هاست که درباره چیزی غیر از آنچه در کتاب‌های انگلیسی زبان وجود دارد، بنویسند.

 

• چگونه به آمدن به ایران بصورت شخصی ترغیب شدید؟

به این دلیل که من یک آمریکایی هستم و در لندن زندگی می‌کنم، ورود به ایران برای من یک محدودیت بحساب می‌آمد اما نسبت به ایران بسیار کنجکاو بودم. بسیاری از دوستانم به اینجا آمده بودند و از تجربه‌شان و اینکه این تجربه چقدر برایشان هیجان‌انگیز بوده است، برایم تعریف کرده بودند.

 

• تجربه‌تان در ایران چگونه بود؟

وقتی برای اولین بار به اینجا آمدم و به خانه یک ایرانی رفتم. آن‌ها می‌پرسیدند که آیا چای می‌خواهم؟ آیا این چیز و آن چیز را می‌خواهم؟ همواره در ذهنم بود که آن‌ها چه چیزی در مقابل این خدمات از من تقاضا خواهند کرد؟ و پاسخ ” هیچ چیز” بود. آن‌ها در مقابل این خدمات، چیزی درخواست نمی‌کردند.

 

 

• چگونه استارتاپ نومد تورز را پیدا کردید؟

 محمد(بنیانگذار نومدتورز) با من تماس گرفت. پیشنهاد هیجان‌انگیزی بود و فکر می‌کردم این به نوعی حق گردشگران است که به آن‌ها نشان داده شود که چقدر این جهان زیباست و چقدر هر مکان جدیدی از آن، منحصربه‌فرد و متنوع می‌تواند باشد. ما به مکان‌هایی که همان حس وطنمان را برای ما داشته باشد سفر نمی‌کنیم، بلکه می‌خواهیم تجربه‌ای متفاوت داشته باشیم. بنابراین همراه شدن با نومد تورز به عنوان یک فرصت استثنایی برای دیدن ایران از جنبه‌ای متفاوت به حساب می‌آمد.

 

• و اینکه چطور به نومد تورز برای تجربه کردن زندگی عشایری پیوستید؟ و اولین تصویری که از سفرتان به ذهنتان می‌رسد چه چیزیست؟

این تجربه به معنای واقعی کلمه هیجان‌انگیز به نظر می‌رسید. من وب‌سایت رو پیدا کردم و مطالبی از آن را خواندم و به محمد گفتم که علاقه‌مندم این تجربه را داشته باشم. تور به نظر هیجان‌انگیز و مسحورکننده می‌رسید. خانواده‌های عشایر به نظر فوق‌العاده می‌رسیدند و مردمان دوست‌داشتنی‌ای بودند. آن‌ها خیلی دست‌ودلباز و اهل معاشرت بودند.

آن‌ها بیرون و زیر آسمان می‌خوابیدند و صبح زود بیدار می‌شدند. زندگی‌شان بسیار چشمگیر و فوق‌العاده بود و نشان‌دهنده این بود که چقدر شجاع و قوی هستند. ما صبح زود شروع به حرکت می‌کردیم و بین ۱۵ تا ۲۰ کیلومتر در سطوح شیبدار پیمایش می‌کردیم. آن‌ها هر آنچه با خود به همراه داشتند مانند چادر، غذا و حتی ابزار ریزی مانند ابزارآلات دوخت که همه‌شان بر پشت اسب‌ها و الاغ‌ها سوار بود، با خود حمل می‌کردند. همچنین گله گوسفند و بز را با خود به همراه داشتند. همه این‌ها با هم، شبیه یک رژه کوچک بود؛ رفتن به داخل دره‌ها در حالی‌ که صدای زنگوله بزغاله‌ها درحال نواختن است.

 

 

• با توجه به سفرها و مطالعات شما در خصوص فرهنگ‌های مختلف، چه چیزی درباره عشایر و سبک زندگی عشایر منحصر به‌فرد و خاص به نظر می‌رسید؟

البته من هنوز در حال پردازش اطلاعات هستم ولی باید بگویم تحت تاثیر زندگی این مردمان قرار گرفته‌ام، اینکه آن‌ها این کارها را انجام می‌دهند و می‌خواهند که این سبک از کار و زندگی را داشته باشند در حالی که الان سال ۲۰۱۹ است و ما همیشه درباره سم‌زدایی دیجیتال[۸] صحبت می‌کنیم. این در واقع همان چیزی است که در آنجا در حال وقوع بود که با جنبه‌های اصالت بیشتری همراه بود. نه‌ تلفن، نه اینترنت و نه چیز دیگری وجود داشت. وقتی که مردم یک سم‌زدایی عادی و معمولی را انجام می‌دهند این کار خیلی سطحی به نظر می‌رسد در حالیکه این سبک زندگی، بیشتر مرتبط با جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی و همچنین اشکال اصیل‌تر از زندگی است. در بین عشایر، یک اتصال هوشمندانه وجود دارد و شما آن را برای خانواده می‌خواهید و با آن‌ها تجربه می‌کنید و صرفا چیزی نیست که بصورت شخصی و برای خودتان انجام دهید.

 

• چه زمانی کتاب راهنمای سفر ایران دوباره بازنشر خواهد شد؟

فکر می‌کنم در سال ۲۰۲۰ تعدادی نویسنده به ایران فرستاده خواهند شد تا اطلاعات را برای باز نشر کتاب در اواخر سال ۲۰۲۰ جمع‌آوری کنند.

 

• بنابراین lonely Planet دوباره به ایران برای بازدید خواهد آمد؟

بله! ما در حال تلاش هستیم. ذهنیت مردم نسبت به سفر نکردن به ایران، خطرناک بودن آن نیست بلکه بیشتر به نظر می‌رسد که آن‌ها نمی‌دانند ایران کجاست و این مسئولیت ماست که محتوای واقعی درباره ایران را انتشار بدهیم. اما صادقانه بگوییم این کار به دلیل رد شدن ویزاهای نویسندگان ما، پیشرفت خوبی نکرده است.

 

• یک سری مناطق قرمز در نقشه وبسایت وجود دارند که گزارش شده می‌توانند خطرناک باشد. lonely Planet چگونه می‌تواند امنیت این نقاط را روی نقشه‌اش تعیین کند؟

lonely Planet تنها قوانین دولت را رعایت می‌کند. بنابراین آن‌ها از تصمیمات دولتی درباره امنیت تبعیت می‌‌کنند.

 

• بدون شک lonely Planet مکان‌های بسیار ویژه‌ای دارد که به تمام مردم در دور دنیا معرفی کرده است، اما هر وقت از افراد محلی که کتاب را مطالعه کرده‌اند سوال می‌پرسید، آن‌ها فکر می‌کنند که یک سری مکان‌ها در کتاب‌ها از قلم افتاده‌اند. آیا lonely Planet همکاری با همکاران محلی را در نظر دارد؟

بله، ما با یک سری از همکاران محلی همکاری داریم تا بهترین کیفیتی که فکر می‌کنیم را ارائه دهیم. ما مطمئنا دوست داریم که همکارانی محلی در ایران داشته باشیم ولی تا زمانی که پرداخت به ایران تحت تاثیر تحریم‌ها قرار دارد، نمی‌توانیم کسی را از ایران به استخدام خود در بیاوریم.

 

 

• با درنظر گرفتن عشایر و سبک زندگی متفاوت‌شان چه چیزی هست که فکر می‌کنید می‌توانید برای آن‌ها انجام دهید؟

من فکر می‌کنم ما باید بر عشایر و اینکه چقدر زندگی‌شان متفاوت و مهم است تاکید کنیم و آن را به نمایش بگذاریم، به این جهت که آن‌ها اعتماد به نفس پایینی دارند. اما چون ما زندگی کاملا متفاوتی داریم به این معنا نیست که زندگی بهتری داریم. هر دو بسیار زیبا هستند، و آن‌ها نباید مجبور شوند که به خاطر ما تغییر کنند. آنچه در حال رخ دادن در پروژه نومد تورز است، توجه به این مورد است. این یک تجربه سخت برای هر دو طرف است. برای نومد تورز از این جهت که تلاش بکنند تا یکی از جاذبه‌های گردشگری ایران که به خوبی پوشش داده نشده است را در تور کوچ ارائه دهند و برای عشایر برای اینکه بتوانند این تجربه سخت و اصیل را به اشتراک بگذارند و همراهی کنند.

ایران اغلب توسط فضای رسانه‌ای جهانی مورد هجمه قرار گرفته است. زمان زیادی است که کسی جرات مسافرت به ایران را نداشت، با این حال امروزه ، علی‌رغم تمامی نگرانی‌ها و عدم توافق‌ها، بسیاری به ایران سفر می‌کنند و جملاتی نظیر این را از گردشگران خارجی می‌شنویم که “ما هرگز تصور نمی‌کردیم که ایران این شکلی باشد… اینقدر با استقبال مواجه شویم، و رفتار دوستانه و همچنین امنیت را حس کنیم، … “

در حال حاضر آنچه ما در نومد تورز برای آن تلاش می‌کنیم این است که به عشایری که در رشته کوه‌های زاگرس زندگی می‌کنند کمک کنیم تا حفظ شوند و به گونه‌های متفاوت فرهنگی نشان دهیم که علی‌رغم تمامی فاصله‌های جغرافیایی چقدر ملت‌ها می‌توانند با هم متحد باشند و شباهت‌ها را با وجود گویش‌های مختلف ، رنگ پوست‌های متفاوت و ادیان و فرهنگ‌های متفاوت، بهتر درک کنند. زمانی که دو گروه متفاوت از عشایر و توریست‌ها همدیگر را ملاقات می‌کنند، این اتفاق هیجان‌انگیزی است که با وجود اینکه زبان یکسانی برای برقراری ارتباط ندارند، ولی آن‌ها به معنای واقعی کلمه با هم ارتباط برقرار می‌کنند.

 ما بر این باوریم که تجربه یکتا و منحصر بفرد و خاطره‌انگیز مهاجرت و کوچ با خانواده‌های عشایر در دره های سرسبز و مناطق کوهستانی شبیه به هیچ تجربه دیگری نیست و می‌تواند هم برای عشایر و هم برای توریست‌ها و گردشگران مفید باشد. در نومدتورز گردشگران با تجربه‌ای متفاوت از آنچه آن‌ها در زندگی شهرنشینی تجربه می‌کنند مواجه می‌شوند، گذر از دشت‌ها و زندگی با عشایر که تحت تاثیر مادر طبیعت قرار گرفته است، باعث می‌شود که گردشگران با تمام وجود سبک زندگی آن‌ها را تحسین کنند و نقطه عطفی در زندگی آن‌ها باشد و زمانی که به زندگی معمول خود باز می‌گردند، دیگر آن آدم سابق نباشند. و از سوی دیگر وقتی عشایر متوجه این موضوع می‌شوند که چگونه سبک زندگی آن‌ها مورد توجه گردشگران قرار می‌گیرد، به این سبک زندگی به دیده یک فرصت می‌نگرند تا اینکه به فکر ترک کردن این سبک از زندگی باشند.

 

متن اصلی این مصاحبه را در سایت نومد تورز بخوانید.

 

 

[۱] destination editor

[۲] Lonely planet   

یک ناشر بزرگ در حوزه کتاب های راهنمای سفر می باشد که در سال ۲۰۱۱ در حدود ۱۲۰ میلیون کتاب بفروش رسانده و تا سال ۲۰۱۴ در حدود ۱۱ میلیون واحد از اپلیکیشن های سفر را به فروش رسانده است.

[۳] MENA

[۴] destination editor

[۵] the University of Kansas

[۶] Southeast Asia on a Shoestring

[۷] Morroco

[۸] digital detox